کد مطلب:284744 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:251

حزن و اندوه برای امام عصر
از نشانه های محبت و تعلق آدمی به چیزی یا كسی، این است كه به هنگام از دست دادن یا گم كردن آن دچار غم و اندوه می شود و گاهی نیز فراتر از آن چون ابر بهاران اشك می ریزد. اگر نیك تامل كنیم خواهیم یافت كه امام زمان علیه السلام به لحاظ ایمانی، در گسترده آفرینش، محبوبترین شخصی است كه باید او را دوست بداریم و فقدانش را مصیبتی بزرگ بدانیم. مگر نه این است كه رسول خدا صلی الله علیه و آل و سلم فرمود: لا یومن عبد حتی اكون احب الیه من نفسه، و یكون عترتی احب الیه من عترته. [1] .



[ صفحه 26]



ایمان نیاوره بنده مگر آنكه من نزد او محبتوبتر از خود باشم و اهل بیت من نزد او محبوبتر از اهل بیت خودش باشند. سید علی بن طاووس به فرزندش سید محمد می گوید: فرزندم محمد! تو را و برادرت و هر كه این كتاب را بخواند سفارش می كنم به درستی در معامله با خدا جل جلاله و رسول او صلی الله علیه و آله و سلم و رعایت سفارشها و بشارتهای آن دو درباره ظهور مولایمان مهدی علیه السلام. چه، گفتار و كردار بسیاری از مردم را از نظرهای فراوان با عقیده آنان مخالف یافتم. به طور مثال اگر معتقد به امامت آن حضرت، بنده ای یا اسبی یا درهم و دیناری از دست دهد و گم كند، سرا پا متوجه آن می شود و برای یافتن آن نهایت كوشش را انجام می دهد. امام ندیدیم كه كسی برای تاخیر ظهور آن حضرت از اصلاح اسلام و ایمان و قطع ریشه كافران و دشمنان به اندازه دلبستگی به این امور ناچیز دلبسته باشد و به مقداری كه برای فقدان این



[ صفحه 27]



چیزها ناراحت می شود متاثر باشد. پس چنین شخصی چگونه ادعای شناخت حق خدا جل جلاله و حق رسول او صلی الله علیه و آله و سلم و اعتقاد به امامت آن حضرت دارد، به گونه ای كه مدعی موالات و دوستی بیش از اندازه هم هستند؟! [2] .

منتظران واقعی امام عصر علیه السلام كه تا ظهور آن حضرت در غم و اندوهند، باید در مناسبتهای مختلف حزن قلبی خویش را بنمایانند و سرشك خون در فراقش جاری سازند. حضرت صادق علیه السلام فرماید: اما و الله لیغیبن سبتا من دهركم و لیخملن حتی یقال: مات! هلك! بای واد سلك؟! و لتدمعن علیه عیون المومنین. [3] .

بدانید كه او مدتی از روزگار را پنهان شود و یاد او



[ صفحه 28]



از خاطرها برود، تا آنجا كه گویند: مرد! هلاك شد! به كدام وادی رفت؟! و چشمان مردم با ایمان برایش بگرید. صدرالاسلام همدانی در این زمینه دعای ندبه را سفارش می كند و می گوید: خوب است در هر جمعه، دوستان آن حضرت ارواحنا فداه از مرد و زن، در مسجدی از مساجد یا معبدی از معابد اجتماع نموده، این دعای مبارك را با كمال تضرع و زاری و ناله و سوگواری و با نهایت حزن و اندوه و بی قراری بخوانند و گریه كنند و بر غیبت آن شمس تابان و فقدان آن جان جهانیان نوحه كنند. [4] .



[ صفحه 29]




[1] بحارالانوار 13:17. و نيز بنگريد به: همان 86:27 و 112.

[2] كشف المحجه:206:فصل 150.

[3] غيبه النعماني:152 و 153.

[4] تكاليف الانام:189.